Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
UFC 111: St Piere vs Hardy
"All the shit talking, noone is going to remember. All they are gonna remember is the fight" - Shane Carwin.
Ετσι είπε και όντως έδωσε μία μάχη που θα έχουμε να θυμόμαστε.
Ο heavyweight φαφλατάς Frank Mir, απέδειξε οτι απλά δε μπορεί να τα βάλει με δυνατούς wrestlers. Η συνταγή ήταν ήδη έτοιμη από τον αγώνα του με τον Lesnar. Κόλλησέ τον στο μάτ ή στο φράχτη και πάρε του όλο το χώρο για λαβές. Αχρήστευσέ του το jiu jitsu και το stand up game, και το μόνο που έμεινε είναι ένας γραμμωμένος ψηλός νεαρός με τατουάζ. Εντάξει, ίσως είμαι λίγο σκληρός μαζί του, αλλά του αξίζει γιατί μιλούσε πολύ. Όπου ακούς πολλές φράουλες πάρε και μικρό καλαθάκι όμως (ή κάπως έτσι τέλος πάντων). O Carwin δικαίωσε το knock out power που του καταλογίζουν. Στο 3ο λεπτό του 1ου γύρου πιέζοντας τον Mir στο κλουβί, ο Carwin έριξε 1 αριστερό hook και 5 συνεχόμενα αριστερά uppercut. Ο Mir έπεσε κάτω και μετά είχαμε περίπου μισό λεπτό ground and pound. O διαιτητής Miragliota έδειξε οτι πρέπει να είναι από τους χειρότερους στο άθλημα. Ο κανόνας λέει ξεκάθαρα οτι όταν ο αθλητής δεν μπορεί πλέον να αμυνθεί αποτελεσματικά σταματάς τον αγώνα. Ο Mir ήταν ημιαναίσθητος στο έδαφος και ο Miragliota τον ρωτούσε αν θέλει να παραδωθεί ενώ τα μπουκέτα έπεφταν βροχή!!! Επικίνδυνος τύπος. Κάπου εδώ φαίνεται να τελειώνουν τα όνειρα του MIr για rematch με Lesnar.
Εδώ να σημειωθεί οτι ενώ το UFC δείχνει τις κάρτες τον Carwin ως 5 πόντους πιο ψηλό από τον Mir (1.91 εκ vs 1.96 εκ), η πραγματικότητα είνaι ακριβώς το αντίθετο. O Mir ήταν περίπου 5 πόντους πιο ψηλός από τον Carwin. Ίσως πρέπει να το τσεκάρουν αυτό.
Τώρα μένει title fight με Carwin - Lesnar.
Στο main event o GSP απλά απέδειξε οτι δεν έχει ανταγωνισμό. Όπως ήταν αναμενόμενο η μάχη πήγε στο έδαφος, εκεί που ο πρωταθλητής είχε το πλεονέκτημα. Όχι οτι το stand up του είναι κακό, αλλά μιλάμε για έναν άνθρωπο με σχεδόν 100% επιτυχία στα takedown attempts. Δεν είναι τυχαίο οτι προπονείται με την Ολυμπιακή ομάδα πάλης του Καναδά. Ένα πράγμα πάντως που σίγουρα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Hardy είναι την αντοχή του στον πόνο. Έφαγε 1 armbar και 2 kimura πολύ δυνατά. To armbar και το 1 kimura ήταν που λές "πάει, του έσπασε το χέρι", και όμως ο άτιμος δε παραδόθηκε. Τα κόκκαλά του έμοιαζαν να λυγίζουν. Απόλυτη κυριαρχία του πρωταθλητή,του οποίου η ζωή για να αποκτήσει νόημα πλέον μάλλον θα πρέπει να πάει στα middleweight και να παλέψει με κανέναν Anderson Silva. Είδωμεν.
Στην υπόλοιπη κάρτα:
- Ο Miller κέρδισε τον Bocek σε 3 γύρους (decision).
- O Jon Fitch κέρδισε τον Ben Saunders με φανταχτερα χρώματα, ο οποίος αντικατέστησε τον Alvez, συνεχίζοντας την πολύ καλή του πορεία πρός άλλη μία ευκαιρία για τον welterweight τίτλο. Τα τελευταία νέα λένε οτι ο Alvez είναι καλά στην υγεία του.
- Ο Kurt Pelegrino κερδισε τον Fabricio Camoes στο 4ο λεπτό του 2ου γύρου με choke.
- Ο Palhares κέρδισε τον Drwal με leglock στο 1ο λεπτό του 1ου γύρου. O Palhares τιμωρήθηκε με 90 μέρες αποκλεισμό. O Drwal παραδόθηκε με tap και ο Βραζιλιάνος δεν άφησε το πόδι, χαρίζοντας μας ένα ιδιαίτερα αηδιαστικό στιγμιότυπο μίας επιγονατίδας που μετακινείται. Μετά ακούγαμε τις φωνές του πόνου από τον Πολωνό.
Όσο για το undecard, δεν έχω προλάβει να το δώ ακόμα!!
Πολύ καλή κάρτα πάντως!
Ετικέτες
Dan Hardy,
Frank Mir,
George St Pierre,
Shane Carwin,
UFC
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου