Fedor, Mirko, Minotauro

Ταξίδεψαν μέχρι τα βάθη της Ασίας όταν το άθλημα ήταν ακόμα νεαρό. Μπήκαν μέσα σε αρένες 40 και 80 χιλιάδων θεατών. Έβαψαν το πάτωμα του ρίνγκ με αίμα. Αίμα των αντιπάλων τους αλλά και δικό τους. Η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου υποκλίθηκε στους μαχητές που ακούνε σε ονόματα όπως Fedor Emelianenko, Mirko “Cro-Cop” Filipovic και Antonio Rodrigo “Minotauro” Nogueira.

Το πέρασμα του χρόνου όμως δεν αφήνει τίποτα άφθαρτο. Όταν η αριστερή ψηλή κλωτσιά του Κροάτη Filipovic δε στέλνει πια κανέναν στο νοσοκομείο… όταν ο «τελευταίος αυτοκράτορας» χάνει από τον όγκο και το jiujitsu δύο Βραζιλιάνων σε δύο συνεχόμενους αγώνες… όταν ο Minotauro βγαίνει knock out δύο φορές σε τρείς αγώνες, τότε ίσως έχει έρθει η ώρα που η παλιά φρουρά έχει δώσει τη σκυτάλη στη νέα γενιά μαχητών. Πώς θα είχαν τελειώσει αυτοί οι αγώνες αν οι βετεράνοι μας ήταν ακόμα 25 χρονών? Αυτή είναι μία απορία που δε θα λυθεί ποτέ.

Ο 26χρονος Emelianenko… πως θα τα είχε πάει ενάντια στον Werdum? Δεν ήταν η πρώτη του φορά που ήρθε αντιμέτωπος με έναν μάστερ του jiu jitsu. Είχε τελειώσει δύο επικούς αγώνες με τον Nogueira 6 χρόνια νωρίτερα, και στο τέλος είχε το χέρι του σηκωμένο από τον άρχοντα του αγώνα. O Cro-Cop… πώς θα τα είχε πάει ενάντια στον Schaub ή τον Mir αν ήταν ακόμα στα 28 του? Δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετώπισε έναν πιο μεγαλόσωμο αντίπαλο με πολύ καλό ground game. Τον είχαμε δει να υπερισχύει του Josh Barnett τρείς φορές σε τρείς αγώνες πριν το 2007. Τέλος, πώς θα τα είχε πάει ο 25χρονος Nogueira ενάντια στον Mir και τον Velasquez, δεδομένου ότι κορυφαίοι strikers όπως ο Filipovic, ο Kharitonov και ο Semmy Schilt, δεν είχαν καταφέρει να τον νικήσουν στο παρελθόν?

Από τη μία θές να τους δείς να ξαναμπαίνουν στο κλουβί. Έστω για ένα τελευταίο ΚΟ με left high kick, ένα submission με anaconda choke ή απλά ένα καταστροφικό δεξί overhand. Από την άλλη, κάθε φορά που πέφτουν στο έδαφος με ολική απώλεια των αισθήσεων τους , κάθε φορά που ο διαιτητής δεν φωνάζει το όνομά τους στο τέλος, είναι σα να πεθαίνει ένα μικρό κομμάτι μέσα σου.

Ο χρόνος όντως σκοτώνει τα πάντα… εκτός από ένα πράγμα… τις αναμνήσεις που μας έδωσαν αυτοί οι ημίθεοι των ρίνγκ και των κλουβιών.